Ik maak ruimtelijke voorstellen waarin de gebruiker centraal staat. Dit doe ik door de eindgebruikers te betrekken in het ontwerpproces, maar ook door in het eindontwerp rekening te houden met hoe de ruimte gebruikt gaat worden. Ik ga te werk met een achtergrond in diverse disciplines, waaronder sociale psychologie, planologie en stedenbouwkunde.
In lijn met de woorden van Albert Einstein, die stelde dat ‘spelen de hoogste vorm van onderzoek is’ (‘Play is the highest form of research’), ligt mijn passie in een aanpak waarbij spelenderwijs wordt gewerkt. Binnen mijn afstudeeropdracht heb ik bijvoorbeeld een spel ontwikkeld waarbij we Groningse jongeren betrokken bij het ontwerp van hun leefomgeving. Door het leuk en toegankelijk te maken, werden ze geprikkeld met nieuwe ideeën te komen waar wij als projectteam nooit aan hadden kunnen denken.
Deze ‘spelenderwijs’ aanpak heb ik ook binnen andere werkomgevingen toegepast en het heeft altijd voor nieuwe inzichten gezorgd. Ook ligt deze aanpak in lijn met mijn uiteindelijke doel: een Nederland creëren waarin iedereen zich uitgenodigd voelt om mee te denken over hoe we Nederland beter kunnen maken.
Binnen het vakgebied Stedenbouw ligt mijn grootste interesse ligt in hoe het ontwerp van de openbare ruimte en de manier waarop de stad wordt gebruikt elkaar kunnen beïnvloeden. Bij de Nedersaksenlijn vragen wij ons bijvoorbeeld af hoe het ontwerp van de nieuwe treinverbinding invloed kan gaan hebben op de levens van de inwoners van het gebied. Deze wisselwerking tussen ontwerp en gebruik is voor mij een inspiratie om fijne leefomgevingen te realiseren.